Ścieżka rekordu
Dokument o nazwie Jerzy Jedliński (1925-2004)
Jerzy Jedliński (1925-2004)
Dane podstawowe
Jerzy Jedliński (1925-2004)
Pełne informacje o dokumencie znajdziesz poniżej.
Plik załączony do rekordu
Aby otwórzyć plik graficzny w powiększeniu wciśnij przycisk Enter na klawiaturze lub lewy przycisk myszki po najechaniu kursorem na pole pliku graficznego.
Co przedstawia ten materiał?
Doc. dr. hab. med. Jerzy Jedliński, syn Jana i Zofii Jedlińskich. Urodził się w 1925 r. w Żmigrodzie Nowym. Od 1929 r. mieszkał w Łańcucie, gdzie do wybuchu wojny w 1939 r. ukończył szkołę podstawową i drugą klasę gimnazjum. Podczas okupacji kontynuował naukę na tajnym nauczaniu. Od 1941 r. był żołnierzem Armii Krajowej, przez 6 miesięcy w oddziale partyzanckim na Zasaniu. W 1945 r. zdał maturę w Liceum im. Sienkiewicza w Łańcucie. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UJ w Krakowie. Po uzyskaniu absolutorium w 1949 r. rozpoczął pracę w Klinice Neurologiczno-Psychiatrycznej. Tytuł doktora medycyny uzyskał w 1963 r. Przewód habilitacyjny ukończył w 1969 r. Po utworzeniu w roku 1970 Instytutu Neurologii docent Jedliński był jego dyrektorem przez ponad 20 lat, a od 1972 r. – kierownikiem Kliniki Neurologicznej. Przez wiele lat był członkiem i przewodniczącym różnych komisji senackich Akademii Medycznej, a także przez jedną kadencję prorektorem do spraw klinicznych. Przez 3 kadencje był członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Neurologicznego i Komitetu Nauk Neurologicznych Polskiej Akademii Nauk, a także członkiem redakcji czasopisma: Neurologia i Neurochirurgia Polska. Przez wiele lat doc. Jedliński był specjalistą wojewódzkim ds. neurologii. Z jego inicjatywy utworzono 4 nowe oddziały neurologiczne na terenie województwa krakowskiego i 1 oddział w Krakowie. Drugą dziedziną działalności zawodowej i naukowej doc. Jedlińskiego była medycyna sportowa. Wspólnie z prof. Stanisławem Grochmalem utworzył w 1950 r. Wojewódzką Przychodnię Sportowo-Lekarską w Krakowie, którą kierował przez 30 lat. Miał wiele zainteresowań pozamedycznych. Był prawdziwym człowiekiem renesansu. Zmarł 22. .02.2004 r. w Krakowie. [Neurologia i Neurochirurgia Polska 2004; 38]
Pliki