Ścieżka rekordu
Jednostka archiwalna o nazwie Edmund Szenkowski - relacja biograficzna
Edmund Szenkowski - relacja biograficzna
Dane podstawowe
Edmund Szenkowski - relacja biograficzna
Pełne informacje o jednostce archiwalnej znajdziesz poniżej.
Zawartość rekordu
Drzewo rekordu
Zawartość rekordu – statystyki
Co przedstawia ten materiał?
Narracja:
Edmund Szenkowski wspomina dzieciństwo, mówi o rodzicach. Przed wojną wiedli skromne życie, a w czasie wojny doświadczył prawdziwej biedy. W sąsiedztwie mieszkało niemieckie małżeństwo. Wspomina, że synowie sąsiadów chodzili ubrani w mundury Hitlerjugend.
Po wybuchu wojny Niemcy zaczęli poszukiwać jego ojca. Ojciec się ukrywał. W latach 1941-1942 znowu wznowiono poszukiwania. Rodzina go nie wydała, więc zabrano najstarszego brata, który trafił do Oświęcimia. W 1943 roku Niemcy przyszli po raz kolejny. Tym razem zabrali Edmunda Szenkowskiego. W 1943 roku zostaje aresztowany, trafia do filii obozu KL Auschwitz w Sosnowcu, a następnie do filii obozu Gross-Rosen, KL Fünfteichen w miłoszycach. Wspomina wcześniejszą potyczkę z sąsiadami z Hiterjugend, która była jednym z powodów aresztowania.
Opowiada o doświadczeniu życia obozowego. Pracował tam m.in. przy stawianiu baraków. Trafia do bloku nr 26, w którym blokowy był sadystą. Rozmówca został skatowany za rozpalenie w piecu. W 1946 roku złapał go i dostarczył na milicję. Odbył się sąd, a on był głównym świadkiem oskarżenia w procesie.
Snuje dalej opowieść o życiu w obozie. Przyjechały kolejne transporty ludzi. Dowiaduje się wtedy, że w Będzinie zastrzelono ojca, a matka i siostra zostały wywiezione do Oświęcimia. Obie zginęły w krematorium. Do dziś nie wie, dlaczego poszukiwano ojca. Opowiada o swojej rodzinie, pochodzeniu rodziców, języku polskim, niemieckim i węgierskim, który można było usłyszeć w rodzinnym domu.
W 1944 roku przywieziono lekarzy, którzy wskazywali na najsilniejszych mężczyzn. Zostaje przewieziony do Walimia. Rozmówca opisuje transport, pierwszy dzień w Walimiu, prace wykonywane przez więźniów. Pracował w sztolni. Spał w ziemiance. Opisuje śmiertelne wypadki w czasie pracy.
W lutym 1945 rozpoczęła się ewakuacja obozu. Więźniów pognano w kierunku Walimia. Ludzie ginęli po drodze. Szli przez Mieroszów i Kamienną Górę. Opowiada o wydarzeniach z czasu tej wędrówki, mówi o Niemcach. Nie było g...