Ścieżka rekordu
Jednostka archiwalna o nazwie Moja droga do Polski wiodła przez Ural
0Moja droga do Polski wiodła przez Ural
Dane podstawowe
Moja droga do Polski wiodła przez Ural
0
Pełne informacje o jednostce archiwalnej znajdziesz poniżej.
Co przedstawia ten materiał?
Po wkroczeniu Sowietów w 1939 do miejscowości Ogińszczyzna w woj. tarnopolskim rozpoczął się terror ukraiński wobec Polaków, zwłaszcza wobec osadników wojskowych. 10.02.1940 rodzina autora została wywieziona. Wyruszyli 11.02.1940. Jechali ok. miesiąca przez Swierdłowsk do Irbitu. W czasie jazdy obserwowali pracujących przy odśnieżaniu torów polskich oficerów (?). Z Irbitu popędzono ich piechotą w tajgę. Szli 6 godzin. Zakwaterowano ich w baraku. Opisuje warunki. Pracowali w lesie, m.in. zbierali runo leśne. Opisuje życie codzienne, wyżywienie. Do wybuchu wojny 1941 uzupełniali swoje wyżywienie sprzedając ubrania przywiezione z Polski. W 1941 zapanował głód. Zabrakło rzeczy do wymiany. W lecie 1942 pojawił się wysłannik Armii Polskiej, aby zbadać możliwości mobilizacji. Otrzymali jednorazową pomoc. Zwerbowani mężczyźni wyjechali do armii. Przyszło Boże Narodzenie 1942. W 1943 zerwano stosunki polsko-radzieckie. Warunki życia Polaków pogorszyły się. Powstała armia Berlinga. Ojciec dostał powołanie do wojska. Autor został pozostawiony samemu sobie. Macocha nie interesowała się nim. Pomogli mu przeżyć obcy ludzie. W sierpniu 1944 zawiadomiony przez zesłańców przybył do autora przedstawiciel ZPP i zabrał do sierocińca w Monietnej w rej. bieriezowskim. W domu tym przebywał w latach 1944-1946.