Seria obejmuje fotografie dotyczące trzech pokoleń rodziny Grunerów. Materiały przekazał do archiwum Jan Gruner z Bolechowa (ur. 1947) w 2023 roku.

Jan Gruner (1885–1963) – syn Lucjana Pawła i Stefanii Ewy z Nowickich. Urodzony w rodzinnym majątku w Mariampolu (ówczesny powiat słonimski), kształcił się w Lipawie oraz na Politechnice Ryskiej, którą ukończył z tytułem magistra inżyniera. Podczas studiów dołączył do Polskiej Korporacji Akademickiej Welecja i zainteresował fotografią. Będąc niewiele młodszy od Jana Bułhaka, należał do pierwszego pokolenia polskich fotografów. Współpracował z kilkoma czasopismami. W 1934 opatentował projekt pistoletu automatycznego i zabiegał o wdrożenie go do produkcji. W 1943 roku został wywłaszczony przez Niemców z majątku w Mariampolu. Po wojnie osiadł w Łęgach koło Szczecina i podjął pracę w Szczecińskiej Fabryce Motocykli.

Jan Stefan Gruner (1924-1994) – syn Jana i Adeli z Puzarskich. W latach 1941-1943 służył w Armii Czerwonej. Po sformowaniu Ludowego Wojska Polskiego w 1943 roku został przeniesiony do I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki, z którą walczył pod Lenino. Po wojnie został pracownikiem Rejonu Dróg Publicznych oraz PZU, mieszkał w Zabrodzie.

Jan Gruner (ur. 1949) – syn Jana Stefana i Władysławy z Juchniewiczów, dzieciństwo spędził w Łęgu i Zabrodzie. W roku 1866/67 ożenił się z Bożeną Kamieńska, przeprowadził się do Bolechowa. Pracował w fabryce mebli w Goleniowie, następnie w tartaku.

SERIA/PODSERIA o nazwie Jan Gruner

Ścieżka rekordu

Dane podstawowe

Zawartość rekordu – statystyki

Drzewo rekordu