0Niematerialne dziedzictwo kulturowe Ukraińców na postmigracyjnych terenach pogranicznych Polski południowej i wschodniej | Intangible cultural heritage of Ukrainians in the post-migration borderlands of southern and eastern Poland
Zespół/Zbiór o nazwie Niematerialne dziedzictwo kulturowe Ukraińców na postmigracyjnych terenach pogranicznych Polski południowej i wschodniej | Intangible cultural heritage of Ukrainians in the post-migration borderlands of southern and eastern Poland
Ścieżka rekordu
Dane podstawowe
Niematerialne dziedzictwo kulturowe Ukraińców na postmigracyjnych terenach pogranicznych Polski południowej i wschodniej | Intangible cultural heritage of Ukrainians in the post-migration borderlands of southern and eastern Poland
0
Pełne informacje o zespole/zbiorze znajdziesz poniżej.
Zawartość rekordu
Drzewo rekordu
Zawartość rekordu – statystyki
Co przedstawia ten materiał?
Zbiór zawiera dokumentację działalności mającej na celu zachowanie ukraińskiego niematerialnego dziedzictwa kulturowego na obszarze postmigracyjnym Polski południowo-wschodniej: pogranicze polsko-ukraińskie, polsko-słowackie, polsko-białoruskie.
W literaturze dotyczącej stanu zachowania dziedzictwa terenów postmigracyjnych Polski południowo-wschodniej, jak również w ogólnopolskiej przestrzeni informacyjnej, ciągle zbyt mało uwagi poświęca się spuściźnie ukraińskiej. I chociaż od 1989 roku zaczęto coraz częściej i swobodniej poruszać ten temat oraz znacząco poszerzono wiedzę w tym obszarze, to – mimo wszystko – kwestia dziedzictwa ukraińskiego nadal nie jest w stopniu wystarczającym obecna w narracjach naukowych, publicystycznych oraz praktykach administracji publicznej przygranicznych regionów Polski. W obecnych granicach Polski znajduje się ponad tysiąc miejscowości poukraińskich, których materialne i niematerialne dziedzictwo zostało zniszczone, zapomniane i wyparte ze świadomości społecznej, stało się „przezroczyste”, z kolei obiekty, które mimo postępującej destrukcji pozostały widoczne w krajobrazie kulturowym postmigracyjnych obszarów, nierzadko opatrzono etykietą z napisem „trudne dziedzictwo”.
W Polsce w okresie poprzedzającym II wojnę światową mieszkało ponad 5 mln przedstawicieli ukraińskiej mniejszości narodowej, natomiast w granicach wytyczonych w lipcu 1944 roku pozostało jej około 700 tys. Ukraińcy na obszarze Podlasia, Hrubieszowszczyzny, Nadsania, Bojkowszczyzny i Łemkowszczyzny nie byli ludnością napływową. Teren, na którym mieszkali, w sposób naturalny stanowił polsko-ukraińskie pogranicze. Kultura polska i ukraińska wzajemnie się przenikały, a ich przedstawiciele, podlegając wpływom kultury nierodzimej, równocześnie dążyli do zachowania własnej tożsamości narodowej i etnicznej. Nowa granica oraz przyszłe dyrektywy gwałtownie zmieniły życie tych 700 tysięcy obywateli polskich, z których prawie 500 tysięcy osób wysiedlonych w latach 1944–1946 do ...